Daisypath Anniversary tickers
CafeMom Tickers

H1N1 dan saya rindu momen itu

nak tulis but when fingers meets keyboard macam terkedu..x tau nak tekan ape...sume meloncat2 nak keluar...neuron meletup2..eceh macam la genius..ooohh ok nak tulis pasal ni la, pasal.....H1N1
actually i'm wondering la why ah lately macam dah sunyi sepi pasal hal ni, ok mmg kat sini kecoh but what i mean here is that senyi in terms of mass media part such as tv, radio, newspaper etc..apsal masing2 macam dah senyap?not blaming anyone..cume rase macam nak tau banyak bende pasal bende si H1N1 ni kurang info...kes terbaru 8 kes kematian..and then here in my workplace 6 org suspects...ooohhhh gile seram!!!!sumpah seram!!! knape nak ulang 2 kali...of course la sbb hari2 jumpe my clients aka my students, sy terdedah dgn org ramai..sy adalah berperatusan tinggi mempunyai untuk mempunyai lots of contacts..x kan sy nak jauh kan students bile mengajar...xkan sy nak stay in front je, pdhal sy suke tawaf 20+++ dalam class...x kan sy nak berdiri 1 meter bile students sy mintak tolong ajar computer, ok kalau die cepat tangkap, tapi kalau 5 kali cakap dr jarak 1 meter pun die tak paham2 ape perlu sy buat?ok we have ti understand bukan semua org pandai menggunakan komputer, kite kene consider itu...seperti prof sy penah cakap, masa die ajar org2 berpangkat makcik/pakcik die terpaksa memegang tangan org tersebut mengajar cara menggunakan mouse dgn betul..dannn...bukan org2 berpangkat itu sahaja yang kebanyakan kurang mahir..remaja belasan tahun juga ada yang x mahir..jadi sy juga perlu kadang2 menggunakan kaedah yang sama...eceh ayat macam suci benor kome mengajo ye...ate..ehehehe
ok sudah jauh sy tersasar izinkan sy pulang ke pangkal jalan..skrg ni, bdk2 ni diorang x tau diorang kene kuarantin(hinggakan ade pulak pihak yang terpaksa memanggil pelajar ini di kelas untuk pulang ke hostel..keluarlah pelajar sambil menggaru2 kepala, terpinga2 x tau yang diri dikuarantin...)(T_T)tsk kalau diorang masuk kelas pun, si pengajar yang berniat ikhlas memberi tunjuk ajar ni pun dengan ikhlas hati sanggup merapatkan diri dengan pelajar meng"anak tirikan" hidung yang kadang kala terbau stoking masam, bau rokok, bau badan, bau perfume expired.. sb(bukan semua ok...)apatah lagi mana nak tau pelajar tu dah kene kuarantin....haishh...kan sy dah kata sy berperatusan tinggi terdedah dengan keadaan merbahaya ini...=(
pelajar juga x terkecuali..mereka amat terdedah..sy tahu, kerana sy juga pernah menjadi pelajar let me show u how...hehehe...

pelajar suka berparty jinak..sebab nak hilangkan rasa rindu pada family, so mereka berjumpa ramai orang..
walaupun pelajar itu cuba untuk bersendirian belajar..cewahhh..tapi tetap sentiasa ada rakan disisi..so masih bercontact dengan seseorang...juga bakal terdedah..
pelajar x naik kete sorang2..tong2 baru jimat..so paling2 4 org dlm kete...so contacts nye 4 org..peratus keterdedahan tu juga besar...=)
pelajar paling suka makan...so lebih besar peratus keterdedahan, sbb makan mesti di luar walaupun bentang tikar di luar pintu bilik...hahaha
dan....pelajar menyahut seruan negara untuk beriadah dan bersukan...bukankah bersukan perlukan ramai manusia bergelar teman..baru syok..=)

p/s sebanrnye..terjumpe folder2 lama, sangat rindu semua momen2 itu....

0 Response to "H1N1 dan saya rindu momen itu"

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
powered by Blogger | WordPress by Newwpthemes | Converted by BloggerTheme